Bangkok

วันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553

10 วิธี การทะเลาะ..กับคนรัก..อย่างสร้างสรรค์..>>>>>


1. ทะเลาะทีละเรื่อง อย่าขุดเอาความไม่พอใจเก่า ๆ ขึ้นมาพูดในทีเดียว เพราะแทนที่จะได้ข้อสรุปของหัวข้อที่ถกเถียงกันตั้งแต่แรก จะกลายเป็นการระเบิดสงครามอารมณ์ใส่กัน

2. อย่าจับผิดรายละเอียดเล็กน้อย อย่าเถียงกันว่าเขาลืมไปรับของสำคัญของคุณวันจันทร์หรือวันอังคาร ประเด็นคือ เขาลืมของสำคัญของคุณ ไม่ใช่ วันไหนที่เขาลืม

3. เริ่มต้นประโยคด้วยคำว่า ฉัน พูดว่า ฉันไม่พอใจเวลาคุณทำแบบนั้น แทนที่จะพูดว่า "คุณทำให้ฉันไม่พอใจเวลาทำแบบนั้น" การขึ้นต้นประโยคด้วยคำว่า คุณ จะทำให้ผู้ฟังรู้สึกกล่าวโทษ ขณะการขึ้นต้นด้วยคำว่า ฉัน คือการบอกกล่าวความรู้สึกของคุณ

4. อย่าพูดว่า "ไม่เคย" "เสมอ" "ควร" และ "ไม่ควร" เพราะเป็นคำที่ฟังดูแข็งกระด้าง และมีแนวโน้มจะทำให้ผู้ฟังไม่พอใจได้ง่าย และเอาเข้าจริงมันก็ไม่ถูกเสมอไป

5. ใช้เหตุผลและความคิดเห็นที่เป็นของคุณ อย่าพยายามชักแม่น้ำทั้ง 5 ด้วยการเอาความคิดเห็นของคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย พึงระลึกไว้เสมอว่า นี่เป็นเรื่องของคุณสองคนเท่านั้น

6. พยายามอยู่ในอิริยาบถผ่อนคลาย และอย่าลืมหยุดพักหายใจ การนั่งลงและอยู่ในอิริยาบถสบาย ๆ จะช่วยให้คุณสงบจิตสงบใจได้ดีกว่าการเดินพล่านไปทั่วห้อง

7. อย่าพูดคำหยาบคาย หรือด่าทอ การต่อว่าว่าเขาแสนจะขี้เกียจ อ้วนพุงพลุ้ย หรือคิดมากไม่เข้าเรื่อง ไม่เคยช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้นได้เลย

8. พยายามสังเกตความรู้สึกของตัวเอง และบอกให้เขารับรู้ การบอกว่า "ฉันกลัวว่าคุณจะไม่รักฉัน" จะช่วยให้เขาเข้าใจคุณมากกว่าการพูดว่า " คุณทำตัวเหมือนไม่รักฉันเลย"

9. อย่าขัดคอ อย่าเถียงขึ้นมา ขณะอีกฝ่ายกำลังอธิบาย หรือเอาแต่พูดพล่ามยืดยาวอยู่ฝ่ายเดียว หรือไม่พูดอะไรเลยและหวังว่าจะให้เขาอ่านใจคุณออก

10. ขอเวลานอก หากคุณหรือใครคนใดคนหนึ่ง เริ่มรู้สึกรุนแรงจนอาจควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ ควรหยุดการถกเถียงและแยกย้ายไปสงบจิตสงบใจสักพัก จนอารมณ์เย็นลงด้วยกันทั้งสองฝ่าย แล้วจึงค่อยมาปรับความเข้าใจกันใหม่

10 วิธีนี้คิดว่าคงใช่กับหลายๆคนได้ผลบ้างนะ ....

เบื้องหลังความรัก


ความรักที่สมหวัง... ของใครบางคน
อาจเป็นความรัก... ที่ผิดหวังของใครอีกคน
ความรักร้อนแรง...
มักแฝงไปด้วยความพิศวาส



ความรักที่แท้จริง คือการที่เราได้เห็นคนที่เรารัก...
มีความสุข... โดยไม่หวังผลตอบแทน
เรามักจะมองข้ามความรัก...
ที่บริสุทธิ์ใจและแท้จริง... จากบุพการี



ถ้าเรามองความรัก... เป็นสิ่งที่มีค่า
เราคงไม่เห็นใคร... ที่เสียใจเพราะความรักเลย
"เธอดีเกินไป"
เป็นเหตุผล ของคนที่เห็นแก่ตัว



อย่าพูดว่า... รักใครพร่ำเพรื่อ
เพราะมันจะดูว่า... ความรักของคุณนั้นไม่มีค่าเอาซะเลย
เวลา จะช่วยวัดว่า คนๆนั้น
มีพฤติกรรมที่เรียกว่า... นิสัย หรือ สันดาน



อย่าจมปรักกับอดีตที่เลวร้าย
แต่จงยืดอกรับ... สิ่งที่จะเกิดในอนาคต
รักไม่เคยทำร้ายใคร...
แต่คนที่รักไม่เป็นต่างหากที่ทำร้ายมัน

วันเสาร์ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2553

พันธนาการหัวใจ.......ความรักของผู้หญิง ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ




สวย น่ารัก หุ่นดี เซ็กซี่ มีจริต ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ชายหลงรักผู้หญิงสักคน




ความรักจะลุกโชนมากขึ้นไปอีก ถ้ายิ่งมี “ เซ็กส์ ” เข้ามาเติมเชื้อไฟ ร้อนแรง แผดเผา มอดไหม้



นานไปสิ่งที่เรียกว่า “ ความรัก ” ก็เหลือแค่เถ้าถ่าน


รอวันปลิวหายไปพร้อมกับสายลม....เหลือแค่ความว่างเปล่


แต่.....สำหรับผู้หญิง ไม่ใช่ ความรัก ไม่ได้เกิดแค่ชั่วข้ามคืน


เริ่มต้นจากเมล็ดพันธุ์ของความประทับใจ ความรู้สึกดี ๆ ค่อย ๆ ฝังตัวลงในผืนดิน



บ่มเพาะด้วยความเอาใจใส่ดูแล ต้นกล้าเริ่มเติบใหญ่.....



หัวใจของผู้หญิงพองโต....... โลกใบเดิม ๆ กลายเป็นสีชมพู



เต็มไปด้วยเรี่ยวแรงในการทำสิ่งดี ๆ ให้ “ คนที่เริ่มยึดครองพื้นที่ในหัวใจ



” อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เมื่อดอกรักผลิบานเต็มหัวใจ



แม้กระทั่งสิ่งที่หวงแหนที่สุดก็ให้ได้ “ เซ็กส์ ” สำหรับผู้หญิง ไม่ใช่แค่ “ ความใคร




” แต่หมายถึงความผูกพัน ไม่ใช่ “ เชื้อไฟ ” ที่สุมลงไปในกองเพลิง



แต่กลับเป็นสายใยที่ถักทอ “ รังรัก ” ให้เหนียวแน่นขึ้นทุกที



โดยไม่รู้เลยว่า แท้จริงมันคือ กรงขัง ที่เต็มไปด้วยโซ่ตรวน.... พันธนาการแห่งหัวใจ




เวลาผ่านไป ไฟรักของผู้ชายเริ่มมอดดับ หรี่ลง กลับกัน.........



สายใยรักของผู้หญิงยิ่งร้อยรัดตราตรึง ดั่งนาฬิกาทราย เม็ดทรายค่อย ๆ แทรกตัวผ่านช่องว่างของกาลเวลา



วันแล้ว วันเล่า วันแล้ว วันเล่า ขวดแก้วด้านหนึ่งเหลือเพียงความว่างเปล่า.....ความรักเหือดแห้งไปจากหัวใจของผู้ชาย




เม็ดทรายไหลลงไปสู่ขวดแก้วอีกด้านเต็มเปี่ยม.......ความรักเอ่อล้นในหัวใจของผู้หญิง



เมื่อสายลมพัดมา เถ้าถ่านของ “ ความรัก ” ก็พลันหายไป พร้อมกับชายอันเป็นที่รัก



โลกสีชมพู มืดมิด โหดร้ายในฉับพลัน สายใยแห่งความรักความผูกพัน ไม่ต่างไปจากโซ่ตรวน.....



ขมึงเกลียว บีบรัด แน่นขึ้น แน่นขึ้น กักขัง “ หัวใจ ” ของหญิงสาวไว้ใน “ รังรัก ” ซึ่งแปรเปลี่ยนเป็น “ กรงขัง ” ไปแล้ว มืดมิด อ้างว้าง หดหู่ สิ้นหวัง เจ็บปวด ทุรนทุราย



เหมือนกำลังถูกโซ่ตรวน .....สายใยรัก รัดแน่นที่ลำคอ มัดมือมัดเท้า ช่วยตัวเองไม่ได้ ความทรงจำอันแสนหวาน....สับเปลี่ยนหมุนเวียนตามมาหลอกหลอนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด



ถ้าความเจ็บปวด คือ ยาพิษ มันคงพราก “ ชีวิต “ ของหญิงสาวไปแล้ว ความรัก......งดงาม ชวนฝัน ความรัก......หอมหวาน ตราตรึง



ความรัก.......พลังขับเคลื่อนที่ยิ่งใหญ่ ความรัก......แรงผลักดันที่ทำให้ฉันอยากมีชีวิตอยู่



แต่วันนี้.......กลับทำให้ฉันหมดสิ้นเรี่ยวแรงที่จะเดินอีกต่อไป เมื่อไหร่ “ หัวใจ ” ของฉันจะได้รับการปลดปล่อย เสียที

ปล.ผู้ชายดีๆคงมีแต่ในนิยาย